mosca

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Una mosca (inseutu).
Un home con mosca (pelo).

Pronunciación y silabación: [ ˈmos.ka ]
Etimoloxía: Del llatín musca.

Sustantivu[editar]

femenín singular mosca; plural mosques

  1. (Zooloxía) Inseutu pequeñu volador de dos ales tresparentes y cuerpu de color negro, con trompa como aparatu bucal, ygüeyos compuestos; n'especial, la Musca domestica.
  2. (Anatomía) Pelo que sal pembaxo la boca.

Pallabres rellacionaes

Traducciones y equivalencies[editar]

Consulta na Wikipedia l'artículu tocante a «mosca».

Aragonés[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈmos.ka ]

Sustantivu[editar]

femenín singular mosca; plural moscas

  1. (Zooloxía) Mosca (inseutu).


Catalán[editar]

Pronunciación y silabación: catalán oriental [ ˈmos.kə ]; catalán occidental [ ˈmos.ka ]

(rexistru)

Sustantivu[editar]

femenín singular mosca; plural mosques

  1. (Zooloxía) Mosca (inseutu).


Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈmos.ka ]

Sustantivu[editar]

femenín singular mosca; plural moscas

  1. (Zooloxía) Mosca (inseutu).
  2. (Anatomía) Mosca (pelo baxo la boca).


Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈmos.ka ]

Sustantivu[editar]

femenín singular mosca; plural moscas

  1. (Zooloxía) Mosca (inseutu).


Occitanu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈmus.ko ]

(rexistru)

Sustantivu[editar]

femenín singular mosca; plural moscas

  1. (Zooloxía) Mosca (inseutu).

Portugués[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈmoʃ.kɐ ]

Sustantivu[editar]

femenín singular mosca; plural moscas

  1. (Zooloxía) Mosca (inseutu).