peredanu

Asturianu

Pronunciación y silabación: [ pe.ɾeˈða.nu ]
Etimoloxía: De (La) Pereda + -anu.

Sustantivu

singular masculín peredanu, femenín peredana; plural masculín peredanos, femenín peredanes → términu non incluyíu nel DALLA

1. (Xentiliciu) Habitante del llugar de La Pereda, nel conceyu de Llanes.

Pallabres rellacionaes

• llaniscu; andriniegu, ardisanu, barrucanu, borbollés, caldueñanu, caleyanu, carriliegu, celorianu, merenchu, navizu, pancarín/pancaretu, parragués, poícu, porruanu, posadín, sanrocudu, valmorianu

Axetivu

singular masculín peredanu, femenín peredana, neutru peredano; plural masculín peredanos, femenín peredanes → términu non incluyíu nel DALLA

1. (Xentiliciu) Relativo al llugar de La Pereda, nel conceyu de Llanes.

Pallabres rellacionaes

• llaniscu; andriniegu, ardisanu, barrucanu, borbollés, caldueñanu, caleyanu, carriliegu, celorianu, merenchu, navizu, pancarín/pancaretu, parragués, poícu, porruanu, posadín, sanrocudu, valmorianu

Referencies

• Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.