rusa

De Wikcionariu
Mira tamién: rusă

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈru.sa ]

Sustantivu[editar]

singular femenín rusa, masculín rusu ; plural femenín ruses, masculín rusos

  1. (Xentiliciu) Habitante de Rusia.

Pallabres rellacionaes

Traducciones y equivalencies[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de rusu.

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
  • Cartafueyos normativos. Nomes de los países del mundu y de les sos capitales y xentilicios; Academia de la Llingua Asturiana, 2010, Uviéu; ISBN: 978-84-8168-500-8.


Aragonés[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈru.sa ]

Sustantivu[editar]

singular femenín rusa, masculín ruso; plural femenín rusas, masculín rusos

  1. (Xentiliciu) Rusa (habitante).

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de ruso.


Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈru.sa ]

Sustantivu[editar]

singular femenín rusa, masculín ruso; plural femenín rusas, masculín rusos

  1. (Xentiliciu) Rusa (habitante).

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de ruso.

Referencies[editar]

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


Esperanto[editar]

Axetivu[editar]

  1. (Xentiliciu) Rusu, de Rusia.


Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈru.sa ]

Sustantivu[editar]

singular femenín rusa, masculín ruso; plural femenín rusas, masculín rusos

  1. (Xentiliciu) Rusa (habitante).

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de ruso.

Referencies[editar]