Saltar al conteníu

andorran

De Wikcionariu
Mira tamién: andorrán, Andorran

Francés

[editar]

Pronunciación y silabación: [ ɑ̃.dɔ.ʁɑ̃ ]

(rexistru)

Axetivu

[editar]

singular masculín andorran, femenín andorrane; plural masculín andorrans, femenín andorranes

  1. (Xentiliciu) Andorranu, d'Andorra (estáu).
  2. (Xentiliciu) Andorranu, d'Andorra la Vieya.

Términos rellacionaos[editar]

Referencies

[editar]
  • Dictionnaire de l’Académie française. 9e édition. Académie française. Consulta on-line.
  • Recommandation concernant les noms d’États, d’habitants, de capitales, de sièges diplomatiques ou consulaires. Ministère des Affaires Étrangères et Européennes. Journal officiel des 24 septembre 2008 et 21 avril 2019. Consulta PDF on-line.

Occitanu

[editar]

Pronunciación y silabación: [ an.duˈra ]

Sustantivu

[editar]

singular masculín andorran, femenín andorrana; plural masculín andorrans, femenín andorranas

  1. (Xentiliciu) Andorranu (habitante).

Sinónimos[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Axetivu

[editar]

singular masculín andorran, femenín andorrana; plural masculín andorrans, femenín andorranas

  1. (Xentiliciu) Andorranu, d'Andorra.

Sinónimos[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Referencies

[editar]
  • Diccionari General de la Lenga Occitana; Academia Occitana, 2008-2023. Diccionariu on-line; PDF on-line.
  • Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians; Joan de Cantalausa & Institut d'Estudis Occitans, 2002-2006. Consulta on-line.
  • Diccionari Ortografic, Gramatical e Morfologic de l'Occitan (segon los parlars lengadocians); Josiana Ubaud, Éditions Trabucaire, 2011. ISBN: 978-2-84974-125-2.


Rumanu

[editar]

Pronunciación y silabación: [ an.doˈran ]

Sustantivu

[editar]

masculín andorran, femenín andorrană; plural masculín andorrani, femenín andorrane

  1. (Xentiliciu) Andorranu (habitante).

Términos rellacionaos[editar]

Axetivu

[editar]

masculín y neutru andorran, femenín andorrană; plural masculín andorrani, feminín y neutru andorrane

  1. (Xentiliciu) Andorranu, d'Andorra.

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma neutra singular d'andorran.

Términos rellacionaos[editar]

Referencies

[editar]
  • DOOM. Dicționarul ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române; Academia Română - Institutul de Lingvistică „Iorgu Iordan - Alexandru Rosetti”, 3r. ed., 2021, ISBN: 978-606-704-935-0.
  • Dexonline. Dicționare ale limbii române; 2004-2021, dexonline.ro. Consulta on-line.