astur

De Wikcionariu
Mira tamién: ástur, astur-, Astur

Asturianu[editar]

Territoriu au habitaben los astures.

Pronunciación y silabación: [ asˈtuɾ ]

Anagrama: astru, tarsu

Etimoloxía: Del llatín astur.

Sustantivu[editar]

singular masculín y femenín astur ; plural masculín y femenín astures

  1. (Xentiliciu), (Historia) Persona perteneciente al pueblu prerromanu que s'asitiaba nes tierres al rodiu del ríu Esla, esto ye, nes actuales provincies de Lleón, Zamora, oriente d'Ourense, nordeste de Trás-os-Montes (Portugal) y na actual Asturies.
  2. (Xentiliciu) figuradamente Asturianu, asturiana, habitante d'Asturies.

Sinónimos

Pallabres rellacionaes

Traducciones y equivalencies[editar]

Consulta na Wikipedia l'artículu tocante a «astur».

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular d'asturianu.

Axetivu[editar]

singular masculín, femenín y neutru astur ; plural masculín y femenín astures

  1. (Xentiliciu), (Historia) Relativo al pueblu prerromanu que s'asitiaba nes tierres al rodiu del ríu Esla, esto ye, nes actuales provincies de Lleón, Zamora, oriente d'Ourense, nordeste de Trás-os-Montes (Portugal) y na actual Asturies.
  2. (Xentiliciu) figuradamente Asturianu, relativo a Asturies.

Sinónimos

Traducciones y equivalencies[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.

Catalán[editar]

Pronunciación y silabación: catalán oriental [ əsˈtuɾ ]; catalán oriental [ asˈtuɾ ]

Sustantivu[editar]

singular masculín y femenín astur; plural masculín y femenín asturs

  1. (Xentiliciu), (Historia) Astur, ástur (persona del pueblu prerromanu).

Axetivu[editar]

singular masculín y femenín astur; plural masculín y femenín asturs

  1. (Xentiliciu), (Historia) Astur, ástur, del pueblu prerromanu astur.

Referencies[editar]

  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.


Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ asˈtuɾ ]

Sustantivu[editar]

singular masculín y femenín astur; plural masculín y femenín astures

  1. (Xentiliciu), (Historia) Astur, ástur (persona del pueblu prerromanu).
  2. (Xentiliciu) figuradamente Astur, asturianu, asturiana.

Axetivu[editar]

singular masculín y femenín astur; plural masculín y femenín astures

  1. (Xentiliciu), (Historia) Astur, ástur, del pueblu prerromanu astur.
  2. (Xentiliciu) figuradamente Astur, asturianu, d'Asturies.

Referencies[editar]

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


Vascu[editar]

Sustantivu[editar]

  1. (Xentiliciu), (Historia) Astur, ástur (persona del pueblu prerromanu).

Axetivu[editar]

  1. (Xentiliciu), (Historia) Astur, ástur, del pueblu prerromanu astur.

Referencies[editar]

  • Elhuyar Hiztegia/Diccionario Elhuyar; Kultura eta Hizkuntza Politika Saila/Departamento de Cultura y Política Lingüística, Eusko Jaurlaritza/Gobierno Vasco Páxina web.