bèlga
Mira tamién: belga |
Occitanu[editar]
Pronunciación[editar]
- [ ˈbɛl.ɣo ]
«bèlga» (rexistru)
Sustantivu[editar]
singular masculín y femenín bèlga; plural masculín y femenín bèlgas
- (Xentiliciu) Belga, belxicanu, belxicana (habitante).
Pallabres rellacionaes[editar]
Axetivu[editar]
singular masculín y femenín bèlga; plural masculín y femenín bèlgas
- (Xentiliciu) Belga, belxicanu, de Bélxica.
Pallabres rellacionaes[editar]
Referencies[editar]
- Diccionari General de la Lenga Occitana; Academia Occitana, 2008-2023. Diccionariu on-line; PDF on-line.
- Diccionari Ortografic, Gramatical e Morfologic de l'Occitan (segon los parlars lengadocians); Josiana Ubaud, Éditions Trabucaire, 2011. ISBN: 978-2-84974-125-2.