belga

De Wikcionariu
Saltar a navegación Saltar a la gueta
Mira tamién: bèlga

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈbel.ɣa ]

Sustantivu[editar]

singular masculín y femenín belga ; plural masculín y femenín belgues

  1. (Xentiliciu), (Historia) Habitante de l'antigua rexón del norte de la Galia.
  2. (Xentiliciu) Habitante de Bélxica.

Sinónimos

Pallabres rellacionaes

Traducciones[editar]

Axetivu[editar]

singular masculín, femenín y neutru belga ; plural masculín y femenín belgues

  1. (Xentiliciu), (Historia) Relativo a l'antigua rexón del norte de la Galia.
  2. (Xentiliciu) Relativo a Bélxica.

Sinónimos

Traducciones[editar]

Referencia[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
  • Cartafueyos normativos. Nomes de los países del mundu y de les sos capitales y xentilicios; Academia de la Llingua Asturiana, 2010, Uviéu; ISBN: 978-84-8168-500-8.


Aragonés[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈbel.ɣa ]

Sustantivu[editar]

singular masculín y femenín belga; plural masculín y femenín belgas

  1. (Xentiliciu) Belga, belxicanu, belxicana (habitante).

Pallabres rellacionaes

Axetivu[editar]

singular masculín y femenín belga; plural masculín y femenín belgas

  1. (Xentiliciu) Belga, belxicanu, de Bélxica.

Pallabres rellacionaes


Catalán[editar]

Pronunciación y silabación: catalán oriental [ ˈbɛɫ.ɣə ]; catalán occidental [ ˈbeɫ.ɣa ]

Sustantivu[editar]

singular masculín y femenín belga; plural masculín y femenín belgues

  1. (Xentiliciu) Belga, belxicanu, belxicana (habitante).

Pallabres rellacionaes

Axetivu[editar]

singular masculín y femenín belga; plural masculín y femenín belgues

  1. (Xentiliciu) Belga, belxicanu, de Bélxica.

Pallabres rellacionaes


Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈbel.ɣa ]

Sustantivu[editar]

singular masculín y femenín belga; plural masculín y femenín belgas

  1. (Xentiliciu) Belga, belxicanu, belxicana (habitante).

Pallabres rellacionaes

Axetivu[editar]

singular masculín y femenín belga; plural masculín y femenín belgas

  1. (Xentiliciu) Belga, belxicanu, de Bélxica.

Pallabres rellacionaes


Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈbɛl.ɣa ]

Sustantivu[editar]

singular masculín y femenín belga; plural masculín y femenín belgas

  1. (Xentiliciu) Belga, belxicanu, belxicana (habitante).

Pallabres rellacionaes

Axetivu[editar]

singular masculín y femenín belga; plural masculín y femenín belgas

  1. (Xentiliciu) Belga, belxicanu, de Bélxica.

Pallabres rellacionaes


Italianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈbɛl.ga ]

Sustantivu[editar]

singular masculín y femenín belga; plural masculín belgi femenín belghe

  1. (Xentiliciu) Belga, belxicanu, belxicana (habitante).

Pallabres rellacionaes

Axetivu[editar]

singular masculín y femenín belga; plural masculín belgi femenín belghe

  1. (Xentiliciu) Belga, belxicanu, de Bélxica.

Pallabres rellacionaes


Portugués[editar]

Pronunciación y silabación: portugués européu [ ˈbɛl.ɣɐ ]; portugués brasilanu [ ˈbɛw.ɣɐ ]

Sustantivu[editar]

singular masculín y femenín belga; plural masculín y femenín belgas

  1. (Xentiliciu) Belga, belxicanu, belxicana (habitante).

Pallabres rellacionaes

Axetivu[editar]

singular masculín y femenín belga; plural masculín y femenín belgas

  1. (Xentiliciu) Belga, belxicanu, de Bélxica.

Sinónimos

Pallabres rellacionaes