berlinesa

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ beɾ.liˈne.sa ]

(rexistru)

Sustantivu[editar]

singular femenín berlinesa, masculín berlinés; plural femenín y masculín berlineses

  1. (Xentiliciu) Habitante de la ciudá de Berlín.

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de berlinés.

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.

Catalán[editar]

Pronunciación y silabación: catalán oriental [ bəɾ.ɫiˈnɛ.zə ]; catalán occidental [ beɾ.ɫiˈne.za ]

Sustantivu[editar]

singular femenín berlinesa, masculín berlinès; plural femenín berlineses, masculín berlinesos

  1. (Xentiliciu) Berlinesa (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singula de berlinès ~ berlinés.

Referencies[editar]

  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
  • Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.


Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ beɾ.liˈne.sa ]

Sustantivu[editar]

singular femenín berlinesa, masculín berlinés; plural femenín berlinesas, masculín berlineses

  1. (Xentiliciu) Berlinesa (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singula de berlinés.

Referencies[editar]

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ bɛɾ.liˈne.sa ]

Sustantivu[editar]

singular femenín berlinesa, masculín berlinés; plural femenín berlinesas, masculín berlineses

  1. (Xentiliciu) Berlinesa (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singula de berlinés.

Referencies[editar]

  • Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line.
  • Dicionario de pronuncia da lingua galega; Universidade de Santiago de Compostela & Instituto da Lingua Galega; ISSN: 2660-8235. Páxina web.


Portugués[editar]

Pronunciación y silabación: [ bəɾ.liˈne.zɐ ]

Sustantivu[editar]

singular femenín berlinesa, masculín berlinês; plural femenín berlinesas, masculín berlineses

  1. (Xentiliciu) Berlinesa (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singula de berlinês.

Referencies[editar]