berlinés
Mira tamién: berlinès, berlinês |
Asturianu[editar]
Pronunciación y silabación: [ beɾ.liˈnes ]
«berlinés» (rexistru)
Sustantivu[editar]
singular masculín berlinés, femenín berlinesa; plural masculín y femenín berlineses
- (Xentiliciu) Habitante de la ciudá de Berlín.
Pallabres rellacionaes[editar]
Traducciones y equivalencies[editar]
Axetivu[editar]
singular masculín berlinés, femenín berlinesa, neutru berlinés ~ berlineso; plural masculín y femenín berlineses
- (Xentiliciu) Relativo a la ciudá de Berlín.
Pallabres rellacionaes[editar]
Traducciones y equivalencies[editar]
Forma d’axetivu[editar]
- Forma neutra de berlinés.
Otres formes[editar]
Referencies[editar]
- Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
Catalán[editar]
Pronunciación y silabación: catalán occidental [ beɾ.ɫiˈnes ]; catalán oriental [ bəɾ.ɫiˈnɛs ]
Sustantivu[editar]
singular masculín berlinés, femenín berlinesa ; plural masculín berlinesos, femenín berlineses
- (Xentiliciu) valencianu Berlinés (habitante).
Otres formes[editar]
Pallabres rellacionaes[editar]
Axetivu[editar]
singular masculín berlinés, femenín berlinesa; plural masculín berlinesos, femenín berlineses
- (Xentiliciu) valencianu Berlinés, de Berlín.
Otres formes[editar]
Pallabres rellacionaes[editar]
Referencies[editar]
- Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.
Español[editar]
Pronunciación y silabación: [ beɾ.liˈnes ]
Sustantivu[editar]
singular masculín berlinés, femenín berlinesa; plural masculín berlineses, femenín berlinesas
- (Xentiliciu) Berlinés (habitante).
Pallabres rellacionaes[editar]
Axetivu[editar]
singular masculín berlinés, femenín berlinesa ; plural masculín berlineses, femenín berlinesas
- (Xentiliciu) Berlinés, de Berlín.
Pallabres rellacionaes[editar]
Referencies[editar]
- Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.
Gallegu[editar]
Pronunciación y silabación: [ bɛɾ.liˈnes ]
Sustantivu[editar]
singular masculín berlinés, femenín berlinesa; plural masculín berlineses, femenín berlinesas
- (Xentiliciu) Berlinés (habitante).
Pallabres rellacionaes[editar]
Axetivu[editar]
singular masculín berlinés, femenín berlinesa; plural masculín berlineses, femenín berlinesas
- (Xentiliciu) Berlinés, de Berlín.
Pallabres rellacionaes[editar]
Referencies[editar]
- Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line.
- Dicionario de pronuncia da lingua galega; Universidade de Santiago de Compostela & Instituto da Lingua Galega; ISSN: 2660-8235. Páxina web.
- Pallabres asturianes con rexistru sonoru
- Sustantivos asturianos
- Sustantivos xenéricos asturianos
- Xentiliciu (asturianu)
- Asturianu-Catalán
- Asturianu-Español
- Asturianu-Francés
- Asturianu-Gallegu
- Asturianu-Inglés
- Asturianu-Portugués
- Asturianu-Vascu
- Axetivos asturianos
- Axetivos xenéricos asturianos
- Formes d'axetivos asturianos
- Catalán-Asturianu
- Sustantivos catalanes
- Sustantivos xenéricos catalanes
- Xentiliciu (catalán)
- Axetivos catalanes
- Axetivos xenéricos catalanes
- Español-Asturianu
- Sustantivos españoles
- Sustantivos xenéricos españoles
- Xentiliciu (español)
- Axetivos españoles
- Axetivos xenéricos españoles
- Gallegu-Asturianu
- Sustantivos gallegos
- Sustantivos xenéricos gallegos
- Xentiliciu (gallegu)
- Axetivos gallegos
- Axetivos xenéricos gallegos