bielorrusa

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación[editar]

  • [ bje.loˈru.sa ]
(rexistru)

Sustantivu (2)[editar]

singular femenín bielorrusa, masculín bielorrusu ; plural femenín bielorruses, masculín bielorrusos

  1. (Xentiliciu) Habitante de Bielorrusia.

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de bielorrusu.

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
  • Cartafueyos normativos. Nomes de los países del mundu y de les sos capitales y xentilicios; Academia de la Llingua Asturiana, 2010, Uviéu; ISBN: 978-84-8168-500-8.

Español[editar]

Pronunciación[editar]

  • [ bje.loˈru.sa ]

Sustantivu[editar]

singular femenín bielorrusa, masculín bielorruso; plural femenín bielorrusas, masculín bielorrusos

  1. (Xentiliciu) Bielorrusa (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de bielorruso.

Referencies[editar]

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.
  • Ortografía de la lengua española; Real Academia Española & Asociación de Academias de la Lengua Española, 2010, ISBN: 978-84-670-3426-4.
  • Diccionario panhispánico de dudas; Real Academia Española, 2005; ISBN: 978-8429406238. Versión on-line.
  • FundéuRAE - Fundación del Español Urgente - RAE; Artículu sobre «Bielorrusia»

Gallegu[editar]

Pronunciación[editar]

  • [ bjɛ.loˈru.sa ]

Sustantivu[editar]

singular femenín bielorrusa, masculín bielorruso; plural femenín bielorrusas, masculín bielorrusos

  1. (Xentiliciu) Bielorrusa (habitante).

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de bielorruso.

Referencies[editar]

  • Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line.
  • Dicionario de pronuncia da lingua galega; Universidade de Santiago de Compostela & Instituto da Lingua Galega; ISSN: 2660-8235. Páxina web.
  • DIGALEGO. Dicionario de galego; Xunta de Galicia & Ir Indo Edicións, S.L., 2004-2013. Consulta on-line.
  • Lingua galega. Dúbidas lingüísticas; Anaír Rodríguez & Montserrat Davila Ventura, Servizo de Publicacións da Universidade de Vigo, 2004, ISBN: 84-8158-266-2. Consulta PDF on-line.