bielorrusa
Asturianu[editar]
Pronunciación[editar]
- [ bje.loˈru.sa ]
«bielorrusa» (rexistru)
Sustantivu (2)[editar]
singular femenín bielorrusa, masculín bielorrusu ; plural femenín bielorruses, masculín bielorrusos
- (Xentiliciu) Habitante de Bielorrusia.
Pallabres rellacionaes[editar]
Traducciones y equivalencies[editar]
«bielorrusa»: habitante de Bielorrusia
|
|
Forma d’axetivu[editar]
- Forma femenina singular de bielorrusu.
Referencies[editar]
- Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
- Cartafueyos normativos. Nomes de los países del mundu y de les sos capitales y xentilicios; Academia de la Llingua Asturiana, 2010, Uviéu; ISBN: 978-84-8168-500-8.
Español[editar]
Pronunciación[editar]
- [ bje.loˈru.sa ]
Sustantivu[editar]
singular femenín bielorrusa, masculín bielorruso; plural femenín bielorrusas, masculín bielorrusos
- (Xentiliciu) Bielorrusa (habitante).
Pallabres rellacionaes[editar]
Forma d’axetivu[editar]
- Forma femenina singular de bielorruso.
Referencies[editar]
- Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.
- Ortografía de la lengua española; Real Academia Española & Asociación de Academias de la Lengua Española, 2010, ISBN: 978-84-670-3426-4.
- Diccionario panhispánico de dudas; Real Academia Española, 2005; ISBN: 978-8429406238. Versión on-line.
- FundéuRAE - Fundación del Español Urgente - RAE; Artículu sobre «Bielorrusia»
Gallegu[editar]
Pronunciación[editar]
- [ bjɛ.loˈru.sa ]
Sustantivu[editar]
singular femenín bielorrusa, masculín bielorruso; plural femenín bielorrusas, masculín bielorrusos
- (Xentiliciu) Bielorrusa (habitante).
Sinónimos[editar]
Pallabres rellacionaes[editar]
Forma d’axetivu[editar]
- Forma femenina singular de bielorruso.
Referencies[editar]
- Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line.
- Dicionario de pronuncia da lingua galega; Universidade de Santiago de Compostela & Instituto da Lingua Galega; ISSN: 2660-8235. Páxina web.
- DIGALEGO. Dicionario de galego; Xunta de Galicia & Ir Indo Edicións, S.L., 2004-2013. Consulta on-line.
- Lingua galega. Dúbidas lingüísticas; Anaír Rodríguez & Montserrat Davila Ventura, Servizo de Publicacións da Universidade de Vigo, 2004, ISBN: 84-8158-266-2. Consulta PDF on-line.
Categoríes:
- Pallabres asturianes con rexistru sonoru
- Sustantivos asturianos
- Sustantivos xenéricos asturianos
- Xentiliciu (asturianu)
- Asturianu-Aragonés
- Asturianu-Catalán
- Asturianu-Español
- Asturianu-Francés
- Asturianu-Gallegu
- Asturianu-Inglés
- Asturianu-Occitanu
- Asturianu-Portugués
- Asturianu-Vascu
- Formes d'axetivos asturianos
- Español-Asturianu
- Sustantivos españoles
- Sustantivos xenéricos españoles
- Xentiliciu (español)
- Formes d'axetivos españoles
- Gallegu-Asturianu
- Sustantivos gallegos
- Sustantivos xenéricos gallegos
- Xentiliciu (gallegu)
- Formes d'axetivos gallegos