bielorruso

De Wikcionariu
Saltar a navegación Saltar a la gueta

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ bje.loˈru.so ]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma neutra de bielorrusu.


Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ bje.loˈru.so ]

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín bielorruso, femenín bielorrusa; plural masculín bielorrusos, femenín bielorrusas

  1. (Xentiliciu) Bielorrusu (habitante).

Pallabres rellacionaes

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular bielorruso ensin plural

  1. (Llingüística) Bielorrusu, llingua bielorrusa.

Axetivu[editar]

singular masculín bielorruso, femenín bielorrusa ; plural masculín bielorrusos, femenín bielorrusas

  1. (Xentiliciu) Bielorrusu, de Bielorrusia.
  2. (Filoloxía) Bielorrusu, de la llingua bielorrusa.

Pallabres rellacionaes


Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ bjɛ.loˈru.so ]

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín bielorruso, femenín bielorrusa; plural masculín bielorrusos, femenín bielorrusas

  1. (Xentiliciu) Bielorrusu (habitante).

Sinónimos

Pallabres rellacionaes

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular bielorruso ensin plural

  1. (Llingüística) Bielorrusu, llingua bielorrusa.

Sinónimos

Axetivu[editar]

singular masculín bielorruso, femenín bielorrusa; plural masculín bielorrusos, femenín bielorrusas

  1. (Xentiliciu) Bielorrusu, de Bielorrusia.
  2. (Filoloxía) Bielorrusu, de la llingua bielorrusa.

Sinónimos

Pallabres rellacionaes