blanco
Apariencia
Asturianu
[editar]
Pronunciación
[editar]- [ ˈblaŋ.ko ]
«blanco»
(rexistru)
Forma d’axetivu
[editar]- Forma neutra de blancu.
Aragonés
[editar] Pronunciación y silabación: [ ˈblaŋ.ko ]
Sustantivu
[editar]masculín singular blanco; plural blancos
- Blancu, color blanco.
Axetivu
[editar]singular masculín blanco , femenín blanca; plural masculín blancos, femenín blancas
- Blancu, de color blanco.
Referencies
[editar]- Aragonario. Diccionario castellano/aragonés; Proyecto LINGUATEC & Gobierno de Aragón. Páxina web.
Español
[editar] Pronunciación y silabación: [ ˈblaŋ.ko ]
Sustantivu
[editar]masculín singular blanco; plural blancos
- Blancu, color blanco.
Axetivu
[editar]singular masculín blanco, femenín blanca ; plural masculín blancos, femenín blancas
- Blancu, de color blanco.
Referencies
[editar]- Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.