blanca

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación[editar]

  • [ ˈblaŋ.ka ]
(rexistru)

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de blancu.


Aragonés[editar]

Pronunciación[editar]

  • [ ˈblaŋ.ka ]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de blanco.


Catalán[editar]

Pronunciación[editar]

  • catalán oriental [ ˈbɫaŋ.kə ]
  • catalán occidental [ ˈbɫaŋ.ka ]

Sustantivu[editar]

femenín singular blanca; plural blanques

  1. (Zooloxía) Pega (Pica pica).

Sinónimos[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de blanc.

Referencies[editar]

  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
  • Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.


Español[editar]

Pronunciación[editar]

  • [ ˈblaŋ.ka ]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de blanco.


Occitanu[editar]

Pronunciación[editar]

  • [ ˈblaŋ.ko ]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de blanc.