blanca
Asturianu[editar]
Pronunciación[editar]
- [ ˈblaŋ.ka ]
«blanca» (rexistru)
Forma d’axetivu[editar]
- Forma femenina singular de blancu.
Aragonés[editar]
Pronunciación[editar]
- [ ˈblaŋ.ka ]
Forma d’axetivu[editar]
- Forma femenina singular de blanco.
Catalán[editar]
Pronunciación[editar]
- catalán oriental [ ˈbɫaŋ.kə ]
- catalán occidental [ ˈbɫaŋ.ka ]
Sustantivu[editar]
femenín singular blanca; plural blanques
- (Zooloxía) Pega (Pica pica).
Sinónimos[editar]
Forma d’axetivu[editar]
- Forma femenina singular de blanc.
Referencies[editar]
- Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
- Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.
Español[editar]
Pronunciación[editar]
- [ ˈblaŋ.ka ]
Forma d’axetivu[editar]
- Forma femenina singular de blanco.
Occitanu[editar]
Pronunciación[editar]
- [ ˈblaŋ.ko ]
Forma d’axetivu[editar]
- Forma femenina singular de blanc.
Categoríes:
- Pallabres asturianes con rexistru sonoru
- Formes d'axetivos asturianos
- Aragonés-Asturianu
- Formes d'axetivos aragoneses
- Catalán-Asturianu
- Sustantivos catalanes
- Sustantivos femeninos catalanes
- Zooloxía (catalán)
- Formes d'axetivos catalanes
- Español-Asturianu
- Formes d'axetivos españoles
- Occitanu-Asturianu
- Formes d'axetivos occitanos