bravu

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈbɾa.βu ]

Axetivu[editar]

singular masculín bravu, femenín brava, neutru bravo; plural masculín bravos, femenín braves

  1. (Botánica) Falando d'una planta o d'un frutu, que medró naturalmente, ensin intervención del ser humanu.
  2. (Zooloxía) Falando d'un animal, que ye agresivu, que ye de tratu violentu.

Sinónimos[editar]

Antónimos[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.