bravu
Asturianu[editar]
Pronunciación y silabación: [ ˈbɾa.βu ]
Axetivu[editar]
singular masculín bravu, femenín brava, neutru bravo; plural masculín bravos, femenín braves
- (Botánica) Falando d'una planta o d'un frutu, que medró naturalmente, ensin intervención del ser humanu.
- (Zooloxía) Falando d'un animal, que ye agresivu, que ye de tratu violentu.
Sinónimos[editar]

Antónimos[editar]

Traducciones[editar]
«bravu»: pa planta non granxada
«bravu»: p'animal agresivu
Referencies[editar]
- Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.