montés
Saltar a navegación
Saltar a la gueta
![]() |
Asturianu[editar]
Pronunciación y silabación: [ mo(ŋ)nˈtes ]
Axetivu[editar]
- singular masculín, femenín y neutru montés ; plural masculín y femenín monteses
- singular masculín montés, femenín montesa, neutru montés ~ monteso; plural masculín y femenín monteses
- (Botánica) Falando d'una planta o d'un frutu, que medró naturalmente, ensin intervención del ser humanu.
- (Zooloxía) Falando d'un animal, que vive y medra llibre na natura, ensin rellación col ser humanu.
Sinónimos[editar]

- montesín, salvaxe ~ salvax ~ selvaxe ~ selvax (pa plantes y animales); bravu (pa plantes); montiegu (p'animales)
Antónimos[editar]

Traducciones[editar]
«montés»: pa planta non granxada
«montés»: p'animal non domésticu
Referencies[editar]
- Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.