británica

De Wikcionariu
Mira tamién: britanica, britànica, britânica

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ bɾiˈta.ni.ka ]

Sustantivu[editar]

singular femenín británica, masculín británicu ; plural femenín britániques, masculín británicos

  1. (Xentiliciu) Habitante de Reinu Xuníu.

Pallabres rellacionaes

Traducciones y equivalencies[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de británicu.

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
  • Cartafueyos normativos. Nomes de los países del mundu y de les sos capitales y xentilicios; Academia de la Llingua Asturiana, 2010, Uviéu; ISBN: 978-84-8168-500-8.


Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ bɾiˈta.ni.ka ]

Sustantivu[editar]

singular femenín británica, masculín británico; plural femenín británicas, masculín británicos

  1. (Xentiliciu) Británica (habitante).

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de británico.

Referencies[editar]

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ bɾiˈta.ni.ka ]

Sustantivu[editar]

singular femenín británica, masculín británico; plural femenín británicas, masculín británicos

  1. (Xentiliciu) Británica (habitante).

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de británico.

Referencies[editar]


Mirandés[editar]

Pronunciación y silabación: [ bɾiˈta.ni.kɐ ]

Sustantivu[editar]

singular femenín británica , masculín británico; plural femenín británicas, masculín británicos

  1. (Xentiliciu) Británica (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de británico.