británico

De Wikcionariu
Mira tamién: britanico, britânico

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ bɾiˈta.ni.ko ]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma neutra de británicu.


Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ bɾiˈta.ni.ko ]

Sustantivu[editar]

singular masculín británico, femenín británica; plural masculín británicos, femenín británicas

  1. (Xentiliciu) Británicu (habitante).

Pallabres rellacionaes

Axetivu[editar]

singular masculín británico, femenín británica ; plural masculín británicos, femenín británicas

  1. (Xentiliciu) Británicu, del Reinu Xuníu.

Pallabres rellacionaes

Referencies[editar]

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ bɾiˈta.ni.ko ]

Sustantivu[editar]

singular masculín británico, femenín británica; plural masculín británicos, femenín británicas

  1. (Xentiliciu) Británicu (habitante).

Pallabres rellacionaes

Axetivu[editar]

singular masculín británico, femenín británica; plural masculín británicos, femenín británicas

  1. (Xentiliciu) Británicu, del Reinu Xuníu.

Pallabres rellacionaes

Referencies[editar]


Mirandés[editar]

Pronunciación y silabación: [ bɾiˈta.ni.ku ]

Sustantivu[editar]

singular masculín británico , femenín británica; plural masculín británicos, femenín británicas

  1. (Xentiliciu) Británicu (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Axetivu[editar]

singular masculín británico, femenín británica; plural masculín británicos, femenín británicas

  1. (Xentiliciu) Británicu, del Reinu Xuníu.

Pallabres rellacionaes[editar]