Saltar al conteníu

cúbitu

De Wikcionariu

Asturianu

[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈku.βi.tu ]
Etimoloxía: Del llatín cubĭtus (coldu).

Sustantivu

[editar]

masculín singular cúbitu; plural cúbitos

  1. (Anatomía) Ún de los dos güesos del antebrazu, que ta del llau contrariu al pulgar y que col húmeru forma'l xuegu del coldu.

Pallabres rellacionaes

Traducciones y equivalencies

[editar]