carrionera
Asturianu[editar]
Pronunciación y silabación: [ ka.rjoˈne.ɾa ]
Etimoloxía: De La Carriona + sufixu -eru.
Sustantivu[editar]
singular femenín carrionera, masculín carrioneru ; plural femenín carrioneres, masculín carrioneros
- (Xentiliciu) Habitante del llugar de La Carriona, nel conceyu Avilés.
Pallabres rellacionaes[editar]
Forma d’axetivu[editar]
- Forma femenina singular de carrioneru.
Referencies[editar]
- Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.
- DGPE - Dictadoloxía Tópica d'Asturies; Luis Casteleiro Oliveros & Ramón de Andrés Díaz (dirs.): Asturies nel Diccionario Geográfico Popular de España. Uviéu: Seminariu de Filoloxía Asturiana (Universidá d’Uviéu). Consulta on-line.