Saltar al conteníu

checa

De Wikcionariu
Mira tamién: chèca

Asturianu

[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈt͡ʃe.ka ]

Sustantivu

[editar]

singular femenín checa, masculín checu ; plural femenín cheques, masculín checos

  1. (Xentiliciu) Habitante de la República Checa.

Pallabres rellacionaes

Traducciones y equivalencies

[editar]

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma femenina singular de checu.


Aragonés

[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈt͡ʃe.ka ]

Sustantivu

[editar]

singular femenín checa, masculín checo; plural femenín checas, masculín checos

  1. (Xentiliciu) Checa (habitante).

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma femenina singular de checo.


Español

[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈt͡ʃe.ka ]

Sustantivu

[editar]

singular femenín checa, masculín checo; plural femenín checas, masculín checos

  1. (Xentiliciu) Checa (habitante).

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma femenina singular de checo.


Gallegu

[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈt͡ʃɛ.ka ]

Sustantivu

[editar]

singular femenín checa, masculín checo; plural femenín checas, masculín checos

  1. (Xentiliciu) Checa (habitante).

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma femenina singular de checo.


Portugués

[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈʃɛ.kɐ ]

Sustantivu

[editar]

singular femenín checa, masculín checo; plural femenín checas, masculín checos

  1. (Xentiliciu) Checa (habitante).

Otres formes

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma femenina singular de checo.