Saltar al conteníu

checo

De Wikcionariu

Asturianu

[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈt͡ʃe.ko ]

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma neutra de checu.


Aragonés

[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈt͡ʃe.ko ]

Sustantivu (1)

[editar]

singular masculín checo, femenín checa; plural masculín checos, femenín checas

  1. (Xentiliciu) Checu (habitante).

Pallabres rellacionaes

Sustantivu (2)

[editar]

masculín singular checo ensin plural

  1. (Llingüística) Checu, llingua checa.

Axetivu

[editar]

singular masculín checo, femenín checa; plural masculín checos, femenín checas

  1. (Xentiliciu) Checu, de la República Checa.
  2. (Filoloxía) Checu, de la llingua checa.

Pallabres rellacionaes


Español

[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈt͡ʃe.ko ]

Sustantivu (1)

[editar]

singular masculín checo, femenín checa; plural masculín checos, femenín checas

  1. (Xentiliciu) Checu (habitante).

Pallabres rellacionaes

Sustantivu (2)

[editar]

masculín singular checo ensin plural

  1. (Llingüística) Checu, llingua checa.

Axetivu

[editar]

singular masculín checo, femenín checa ; plural masculín checos, femenín checas

  1. (Xentiliciu) Checu, de la República Checa.
  2. (Filoloxía) Checu, de la llingua checa.

Pallabres rellacionaes


Gallegu

[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈt͡ʃɛ.ko ]

Sustantivu (1)

[editar]

singular masculín checo, femenín checa; plural masculín checos, femenín checas

  1. (Xentiliciu) Checu (habitante).

Pallabres rellacionaes

Sustantivu (2)

[editar]

masculín singular checo ensin plural

  1. (Llingüística) Checu, llingua checa.

Axetivu

[editar]

singular masculín checo, femenín checa; plural masculín checos, femenín checas

  1. (Xentiliciu) Checu, de la República Checa.
  2. (Filoloxía) Checu, de la llingua checa.

Pallabres rellacionaes


Portugués

[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈʃɛ.ku ]

Sustantivu (1)

[editar]

singular masculín checo, femenín checa; plural masculín checos, femenín checas

  1. (Xentiliciu) Checu (habitante).

Otres formes

Pallabres rellacionaes

Sustantivu (2)

[editar]

masculín singular checo ensin plural

  1. (Llingüística) Checu, llingua checa.

Otres formes

Axetivu

[editar]

singular masculín checo, femenín checa; plural masculín checos, femenín checas

  1. (Xentiliciu) Checu, de la República Checa.
  2. (Filoloxía) Checu, de la llingua checa.

Otres formes

Pallabres rellacionaes