comunicar

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ko.mu.niˈkaɾ ]

Verbu[editar]

  1. Facer saber, tresmitir la conocencia de daqué.
    Van comunicar los resultaos de la prueba per corréu.
  2. Tener o establecer tratu una persona con otra pa intercambiar información, anuncies, idees o paeceres.
    Yera una muyer mui sociable, comunicábase con tola vecindá.

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Conxugación[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.


Catalán[editar]

Pronunciación y silabación: catalán oriental [ ku.mu.niˈka ]; catalán occidental [ ko.mu.niˈka ], valencianu [ ko.mu.niˈkaɾ ]

Verbu[editar]

  1. Comunicar, notificar, informar.
  2. Comunicar, tratar, rellacionase.

Conxugación[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
  • Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.


Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ ko.mu.niˈkaɾ ]

Verbu[editar]

  1. Comunicar, notificar, informar.
  2. Comunicar, tratar, rellacionase.

Conxugación[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.