corintiu

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación[editar]

  • [ koˈɾi(ŋ)n.tju ]
(rexistru)

Sustantivu[editar]

singular masculín corintiu, femenín corintia; plural masculín corintios, femenín corinties

  1. (Xentiliciu) Habitante de la ciudá griega de Corinto.

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Axetivu[editar]

singular masculín corintiu, femenín corintia, neutru corintio; plural masculín corintios, femenín corinties

  1. (Xentiliciu) Relativo a la ciudá griega de Corinto.

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.