griega

De Wikcionariu
Saltar a navegación Saltar a la gueta

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈɣɾje.ɣa ]

Sustantivu[editar]

singular femenín griega, masculín griegu ; plural femenín griegues, masculín griegos

  1. (Xentiliciu) Habitante de Grecia.
  2. (Xentiliciu) Habitante de la Grecia antigua y les sos colonies mediterránees.

Sinónimos

Traducciones[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de griegu.


Aragonés[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈgɾje.ɣa ]

Sustantivu[editar]

singular femenín griega, masculín griego; plural femenín griegas, masculín griegos

  1. (Xentiliciu) Griega (habitante).

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de griego.


Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈgɾje.ɣa ]

Sustantivu[editar]

singular femenín griega, masculín griego; plural femenín griegas, masculín griegos

  1. (Xentiliciu) Griega (habitante).

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de griego.


Mirandés[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈɡɾje.ɣɐ ], [ ˈɡɾe.ɣɐ ]

Sustantivu[editar]

singular femenín griega , masculín griego; plural femenín griegas, masculín griegos

  1. (Xentiliciu) Griega (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de griego.