denbora
Vascu[editar]
Pronunciación y silabación: [ dem.bo.ɾa ]
Etimoloxía: Del llatín tempora.
Sustantivu[editar]
inanimáu - nominativu denbora, definíu singular denbora, definíu plural /ergativu singular denborak
- (Cronoloxía) Tiempu (progresión cara'l futuru).
- (Cronoloxía) Tiempu (porción de la progresión cara'l futuru).
- (Meteoroloxía) Tiempu (estáu atmosféricu).
Sinónimos
- [3] eguraldi
Declinación
declinación de denbora
| indefiníu | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| absolutivu | denbora | denbora | denborak |
| ergativu | denborak | denborak | denborek |
| xenitivu | denboraren | denboraren | denboren |
| dativu | denborari | denborari | denborei |
| comitativu | denborarekin | denborarekin | denborekin |
| benefactivu | denborarentzat | denborarentzat | denborentzat |
| causativu | denborarengatik | denborarengatik | denborengatik |
| instrumental | denboraz | denboraz | denborez |
| inesivu | denboratan | denboran | denboretan |
| locativu | denboratako | denborako | denboretako |
| adlativu | denboratara | denborara | denboretara |
| terminativu | denborataraino | denboraraino | denboretaraino |
| directivu | denboratarantz | denborarantz | denboretarantz |
| alverbial | denboratarako | denborarako | denboretarako |
| ablativu | denboratatik | denboratik | denboretatik |
| partitivu | denborarik | ||
| prolativu | denboratzat |