Saltar al conteníu

dinamarqués

De Wikcionariu
Mira tamién: dinamarquês

Español

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ di.na.maɾˈkes ]

Sustantivu

[editar]

singular masculín dinamarqués, femenín dinamarquesa; plural masculín dinamarqueses, femenín dinamarquesas

  1. (Xentiliciu) Danés (habitante).

Sinónimos[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Axetivu

[editar]

singular masculín dinamarqués, femenín dinamarquesa ; plural masculín dinamarqueses, femenín dinamarquesas

  1. (Xentiliciu) Danés, de Dinamarca.

Sinónimos[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Referencies

[editar]
  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.
  • Diccionario panhispánico de dudas. Edición ampliada y actualizada; Real Academia Española & Asociación de Academias de la Lengua Española, 2025, Penguin Random House Grupo Editorial, S.A.U.; ISBN: 978-84-306-2767-7. Versión on-line.


Gallegu

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ di.na.maɾˈkes ]

Sustantivu (1)

[editar]

singular masculín dinamarqués, femenín dinamarquesa; plural masculín dinamarqueses, femenín dinamarquesas

  1. (Xentiliciu) Danés (habitante).

Sinónimos[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Sustantivu (2)

[editar]

masculín singular dinamarqués ensin plural

  1. (Llingüística) Danés, llingua danesa.

Sinónimos[editar]

Axetivu

[editar]

singular masculín dinamarqués, femenín dinamarquesa; plural masculín dinamarqueses, femenín dinamarquesas

  1. (Xentiliciu) Danés, de Dinamarca.
  2. (Filoloxía) Danés, de la llingua danesa.

Sinónimos[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Referencies

[editar]
  • Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line.
  • DIGALEGO. Dicionario de galego; Xunta de Galicia & Ir Indo Edicións, S.L., 2004-2013. Consulta on-line.