elefant
Saltar a navegación
Saltar a la gueta
Aragonés[editar]
Pronunciación y silabación: [ e.leˈfan ]
Etimoloxía: Del llatín elephas.
Sustantivu[editar]
masculín singular elefant; plural elefants
Catalán[editar]
Pronunciación y silabación: catalán oriental [ ə.ɫəˈfan ]; catalán occidental [ e.ɫeˈfan ]
«elefant» catalán occidental
(rexistru)
Etimoloxía: Del llatín elephas.
Sustantivu[editar]
masculín singular elefant; plural elefants
Occitanu[editar]
Pronunciación y silabación: [ e.leˈfan ]
«elefant»
(rexistru)
Etimoloxía: Del llatín elephas.
Sustantivu[editar]
singular masculín elefant, femenín elefanta; plural masculín elefants, femenín elefantas
Categoríes:
- Aragonés-Asturianu
- Sustantivos aragoneses
- Sustantivos masculinos aragoneses
- Zooloxía (aragonés)
- Catalán-Asturianu
- Pallabres catalanes con rexistru sonoru
- Sustantivos catalanes
- Sustantivos masculinos catalanes
- Zooloxía (catalán)
- Occitanu-Asturianu
- Pallabres occitanes con rexistru sonoru
- Sustantivos occitanos
- Sustantivos xenéricos occitanos
- Zooloxía (occitanu)