Saltar al conteníu

escocés

De Wikcionariu
Mira tamién: escocès, escocês

Asturianu

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ (e)s.koˈθes ]
(rexistru)

Sustantivu (1)

[editar]

singular masculín escocés, femenín escocesa; plural masculín y femenín escoceses

  1. (Xentiliciu) Habitante d'Escocia.

Términos rellacionaos[editar]

Traducciones y equivalencies

[editar]
N'azul, onde se fala l'escocés xermánicu y en verde, l'escocés célticu.

Sustantivu (2)

[editar]

masculín singular escocés ensin plural

  1. (Llingüística) Llingua céltica falada n'Escocia, tamién nomada gaélicu escocés pa diferenciala del gaélicu irlandés.
  2. (Llingüística) Variedá del inglés d'Escocia.

Sinónimos[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Traducciones y equivalencies

[editar]

Axetivu

[editar]

singular masculín escocés, femenín escocesa, neutru escocés ~ escoceso; plural masculín y femenín escoceses

  1. (Xentiliciu) Relativo a Escocia.
  2. (Filoloxía) Relativo a la llingua gaélica escocesa.
  3. (Filoloxía) Relativo al inglés d'Escocia.

Sinónimos[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Traducciones y equivalencies

[editar]

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma neutra d'escocés.

Otres formes[editar]

Referencies

[editar]
  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
  • Cartafueyos normativos. Nomes de los países del mundu y de les sos capitales y xentilicios; Academia de la Llingua Asturiana, 2010, Uviéu; ISBN: 978-84-8168-500-8.

Aragonés

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ es.koˈθes ]

Sustantivu

[editar]

singular masculín escocés , femenín escocesa; plural masculín escoceses, femenín escocesas

  1. (Xentiliciu) Escocés (habitante).

Axetivu

[editar]

singular masculín escocés , femenín escocesa; plural masculín escoceses, femenín escocesas

  1. (Xentiliciu) Escocés, d'Escocia.

Referencies

[editar]
  • Diccionario aragonés-castellano-catalán. Estudio de Filología Aragonesa, Edacar nº 14, Edicions Dichitals de l'Academia de l'Aragonés, Zaragoza, 2024. ISSN 1988-8139. Ochobre de 2024. Consulta PDF on-line.


Catalán

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • catalán oriental [ əs.kuˈsɛs ]
  • catalán occidental [ es.koˈses ]

Sustantivu (1)

[editar]

singular masculín escocés, femenín escocesa ; plural masculín escocesos, femenín escoceses

  1. (Xentiliciu) valencianu Escocés (habitante).

Otres formes[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Sustantivu (2)

[editar]

masculín singular escocés ensin plural

  1. (Llingüística) valencianu Escocés, llingua gaélica escocesa.
  2. (Llingüística) valencianu Escocés, inglés d'Escocia.

Otres formes[editar]

Sinónimos[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Axetivu

[editar]

singular masculín escocés, femenín escocesa; plural masculín escocesos, femenín escoceses

  1. (Xentiliciu) valencianu Escocés, d'Escocia.
  2. (Filoloxía) valencianu Escocés, de la llingua gaélica escocesa.
  3. (Filoloxía) valencianu Escocés, de la variedá del inglés d'Escocia.

Otres formes[editar]

Sinónimos[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Referencies

[editar]
  • Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.

Español

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • non seseante [ es.kuˈθes ]; seseante [ es.koˈses ]

Sustantivu (1)

[editar]

singular masculín escocés, femenín escocesa; plural masculín escoceses, femenín escocesas

  1. (Xentiliciu) Escocés (habitante).

Términos rellacionaos[editar]

Sustantivu (2)

[editar]

masculín singular escocés ensin plural

  1. (Llingüística) Escocés, llingua gaélica escocesa.

Sinónimos[editar]

Axetivu

[editar]

singular masculín escocés, femenín escocesa ; plural masculín escoceses, femenín escocesas

  1. (Xentiliciu) Escocés, d'Escocia.
  2. (Filoloxía) Escocés, de la llingua gaélica escocesa.

Sinónimos[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Referencies

[editar]
  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


Gallegu

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ es.kɔˈθes ]; seseante [ es.kɔˈses ]

Sustantivu (1)

[editar]

singular masculín escocés, femenín escocesa; plural masculín escoceses, femenín escocesas

  1. (Xentiliciu) Escocés (habitante).

Términos rellacionaos[editar]

Sustantivu (2)

[editar]

masculín singular escocés ensin plural

  1. (Llingüística) Escocés, llingua gaélica escocesa.

Términos rellacionaos[editar]

Axetivu

[editar]

singular masculín escocés, femenín escocesa; plural masculín escoceses, femenín escocesas

  1. (Xentiliciu) Escocés, d'Escocia.
  2. (Filoloxía) Escocés, de la llingua gaélica escocesa.

Términos rellacionaos[editar]

Referencies

[editar]
  • Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line.
  • DIGALEGO. Dicionario de galego; Xunta de Galicia & Ir Indo Edicións, S.L., 2004-2013. Consulta on-line.


Occitanu

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ es.kuˈses ]

Sustantivu

[editar]

singular masculín escocés, femenín escocesa; plural masculín escoceses, femenín escocesas

  1. (Xentiliciu) Escocés (habitante).

Términos rellacionaos[editar]

Axetivu

[editar]

singular masculín escocés, femenín escocesa; plural masculín escoceses, femenín escocesas

  1. (Xentiliciu) Escocés, d'Escocia.

Términos rellacionaos[editar]

Referencies

[editar]
  • Diccionari Ortografic, Gramatical e Morfologic de l'Occitan (segon los parlars lengadocians); Josiana Ubaud, Éditions Trabucaire, 2011. ISBN: 978-2-84974-125-2.