esmelláu

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ (e)zmeˈʎaw ]

Axetivu[editar]

singular masculín esmelláu, femenín esmellada, neutru esmellao; plural masculín esmellaos, femenín esmellaes

  1. (Anatomía) Que-y falta dalgún diente, o lu tien rotu.
  2. (Anatomía) Que entá nun-y salieron los dientes.
  3. (Anatomía), (Coloquial) Que tien el cazu más saliente de lo normal, que tien la llavera mui grande.
  4. (Anatomía), (Coloquial) Que tien los llabios grandes y abultaos.
  5. Que ye ruin y delgáu.

Sinónimos

Pallabres rellacionaes

Traducciones y equivalencies[editar]

Forma de verbu[editar]

singular masculín esmelláu, femenín esmellada, neutru esmellao; plural masculín esmellaos, femenín esmellaes

  1. Participiu d'esmellar.

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.