estantín
Asturianu
[editar]
Pronunciación y silabación: [ (e)s.ta(ŋ)nˈtiŋ ]
Etimoloxía: A esta pallabra fálta-y la etimoloxía.
Sustantivu
[editar]
masculín singular estantín; plural estantinos
- (Anatomía) Órganu allargáu del aparatu dixestivu, que sigue al estómagu y termina nel cursu, encargáu d'absorber los nutrientes del alimentu. → Con esti significáu, suel usase en plural
- (Anatomía) Caúna de les divisiones que tien esti órganu.
Sinónimos
Pallabres rellacionaes
- intestín delgáu, intestín gordu; duodenu, yeyunu, íleon, ciegu colon, rectu ~ reutu, apéndiz, cursu
- farinxe, esófagu, estómagu, fégadu, páncrees, píloru, vesícula
