filha
Mirandés[editar]
Pronunciación y silabación: [ ˈfi.ʎɐ ]
Sustantivu[editar]
singular femenín filha , masculín filho; plural femenín filhas, masculín filhos
Occitanu[editar]
Pronunciación y silabación: [ ˈfi.ʎo ]
«filha»
(rexistru)
Sustantivu[editar]
singular femenín filha, masculín filh; plural femenín filhas, masculín filhs
Variantes dialectales
- aranés hilha
Portugués[editar]
Pronunciación y silabación: [ ˈfi.ʎɐ ]
Etimoloxía: Del llatín filia.
Sustantivu[editar]
singular femenín filha, masculín filho; plural femenín filhas, masculín filhos
Pallabres rellacionaes
Categoríes:
- Mirandés-Asturianu
- Sustantivos mirandeses
- Sustantivos xenéricos mirandeses
- Parentescu (mirandés)
- Occitanu-Asturianu
- Pallabres occitanes con rexistru sonoru
- Sustantivos occitanos
- Sustantivos xenéricos occitanos
- Parentescu (occitanu)
- Portugués-Asturianu
- Sustantivos portugueses
- Sustantivos xenéricos portugueses
- Parentescu (portugués)