pai

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈpaj ]
Etimoloxía: Del llatín pater.

Sustantivu[editar]

masculín singular pai; plural pas

  1. (Parentescu) Machu (persona o animal) que tien o tuvo fíos.
  2. (Parentescu) Caún de les persones que tien o tuvo fíos.
  3. Fundador o aniciador d'una doctrina, d'una disciplina, d'un sistema o d'una institución.
    Ferdinand de Saussure ye'l pai de la llingüística moderna.

Otres formes[editar]

  • forma encamentada nel DALLA

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.


Aragonés[editar]

Sustantivu[editar]

masculín singular pai; plural pais

  1. (Parentescu) Padre, .

Pallabres rellacionaes[editar]


Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈpaj ]

Sustantivu[editar]

masculín singular pai; plural pais

  1. (Parentescu) Padre, .

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies[editar]


Mirandés[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈpaj ]

Sustantivu[editar]

masculín singular pai; plural pais

  1. (Parentescu) Padre, .

Pallabres rellacionaes[editar]

Portugués[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈpaj ]

Sustantivu[editar]

masculín singular pai; plural pais

  1. (Parentescu) Padre, .
  2. (Parentescu) Padre, proxenitor.

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies[editar]