fraga

De Wikcionariu

Aragonés[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈfɾa.ɣa ]

Sustantivu[editar]

femenín singular fraga; plural fragas

  1. (Botánica), (Alimentación), (Gastronomía) Fresa (frutu, fruta).

Pallabres rellacionaes

Referencies[editar]

  • Aragonario. Diccionario castellano/aragonés; Proyecto LINGUATEC & Gobierno de Aragón. Páxina web.


Catalán[editar]

Pronunciación y silabación: catalán oriental [ ˈfɾa.ɣə ]; catalán occidental [ ˈfɾa.ɣa ]

Sustantivu[editar]

femenín singular fraga; plural fragues

  1. (Botánica), (Alimentación), (Gastronomía) Fresa (frutu, fruta).
  2. (Botánica), (Alimentación), (Gastronomía) Miruendanu (frutu, fruta).

Sinónimos

Pallabres rellacionaes

Referencies[editar]

  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
  • Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.


Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈfɾa.ɣa ]

Sustantivu[editar]

femenín singular fraga; plural fragas

  1. Monte, mata, viescu.

Sinónimos

Pallabres rellacionaes

Referencies[editar]


Occitanu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈfɾa.ɣo ]

(rexistru)

Sustantivu[editar]

femenín singular fraga; plural fragas

  1. (Botánica), (Alimentación), (Gastronomía) Fresa (frutu, fruta).

Pallabres rellacionaes

Referencies[editar]