gallegoportugués

De Wikcionariu
Mira tamién: gallego-portugués

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ɣa.ʎe.ɣo.poɾ.tuˈɣes ]

Sustantivu[editar]

masculín singular gallegoportugués ensin plural

  1. (Llingüística) Denominación que reciben la llingua gallega y la llingua portuguesa na so etapa medieval.

Pallabres rellacionaes

Traducciones y equivalencies[editar]

Axetivu[editar]

singular masculín gallegoportugués, femenín gallegoportuguesa, neutru gallegoportugués ~ gallegoportugueso; plural masculín y femenín gallegoportugueses

  1. (Llingüística) Relativo a la llingua gallega y la llingua portuguesa na so etapa medieval.
  2. Relativo a Galicia y a Portugal en conxuntu.

Pallabres rellacionaes

Traducciones y equivalencies[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma neutra de gallegoportugués.

Otres formes

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.


Español[editar]

Pronunciación y silabación: non yeísta [ ga.ʎe.ɣo.poɾ.tuˈɣes ]; yeísta [ ga.ʝe.ɣo.poɾ.tuˈɣes ]

Sustantivu[editar]

masculín singular gallegoportugués ensin plural

  1. (Llingüística) Gallegoportugués, llingua gallegoportuguesa.

Otres formes

Sinónimos

Pallabres rellacionaes

Axetivu[editar]

singular masculín gallegoportugués, femenín gallegoportuguesa ; plural masculín gallegoportugueses, femenín gallegoportuguesas

  1. (Llingüística) Gallegoportugués, de la llingua gallegoportuguesa.

Otres formes

Sinónimos

Pallabres rellacionaes

Referencies[editar]

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.