portugués

De Wikcionariu
Mira tamién: portuguès, português

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ poɾ.tuˈɣes ]

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín portugués, femenín portuguesa; plural masculín y femenín portugueses

  1. (Xentiliciu) Habitante de Portugal.

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular portugués ensin plural

  1. (Llingüística) Llingua falada en Portugal, Brasil y otros países.

Traducciones y equivalencies[editar]

Consulta na Wikipedia l'artículu tocante a «portugués».

Axetivu[editar]

singular masculín portugués, femenín portuguesa, neutru portugués ~ portugueso; plural masculín y femenín portugueses

  1. (Xentiliciu) Relativo a Portugal.
  2. (Filoloxía) Relativo a la llingua portuguesa.

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma neutra de portugués.

Otres formes[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
  • Cartafueyos normativos. Nomes de los países del mundu y de les sos capitales y xentilicios; Academia de la Llingua Asturiana, 2010, Uviéu; ISBN: 978-84-8168-500-8.


Aragonés[editar]

Pronunciación y silabación: [ poɾ.tuˈɣes ]

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín portugués, femenín portuguesa; plural masculín portugueses, femenín portuguesas

  1. (Xentiliciu) Portugués (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular portugués ensin plural

  1. (Llingüística) Portugués, llingua portuguesa.

Axetivu[editar]

singular masculín portugués, femenín portuguesa; plural masculín portugueses, femenín portuguesas

  1. (Xentiliciu) Portugués, de Portugal.
  2. (Filoloxía) Portugués, de la llingua portuguesa.

Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies[editar]

  • Aragonario. Diccionario castellano/aragonés; Proyecto LINGUATEC & Gobierno de Aragón. Páxina web.

Catalán[editar]

Pronunciación y silabación: catalán occidental [ poɾ.tuˈɣes ]; catalán oriental [ puɾ.tuˈɣɛs ]

(rexistru)
(rexistru)

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín portugués, femenín portuguesa ; plural masculín portuguesos, femenín portugueses

  1. (Xentiliciu) valencianu Portugués (habitante).

Otres formes[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular portugués ensin plural

  1. (Llingüística) valencianu Portugués, llingua portuguesa.

Otres formes[editar]

Axetivu[editar]

singular masculín portugués, femenín portuguesa; plural masculín portuguesos, femenín portugueses

  1. (Xentiliciu) valencianu Portugués, de Portugal.
  2. (Filoloxía) valencianu Portugués, de la llingua portuguesa.

Otres formes[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.

Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ poɾ.tuˈɣes ]

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín portugués, femenín portuguesa; plural masculín portugueses, femenín portuguesas

  1. (Xentiliciu) Portugués (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular portugués ensin plural

  1. (Llingüística) Portugués, llingua portuguesa.

Axetivu[editar]

singular masculín portugués, femenín portuguesa ; plural masculín portugueses, femenín portuguesas

  1. (Xentiliciu) Portugués, de Portugal.
  2. (Filoloxía) Portugués, de la llingua portuguesa.

Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ poɾ.tuˈɣes ]

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín portugués, femenín portuguesa; plural masculín portugueses, femenín portuguesas

  1. (Xentiliciu) Portugués (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular portugués ensin plural

  1. (Llingüística) Portugués, llingua portuguesa.

Axetivu[editar]

singular masculín portugués, femenín portuguesa; plural masculín portugueses, femenín portuguesas

  1. (Xentiliciu) Portugués, de Portugal.
  2. (Filoloxía) Portugués, de la llingua portuguesa.

Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies[editar]


Occitanu[editar]

Pronunciación y silabación: [ puɾ.tyˈɣes ]

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín portugués, femenín portuguesa; plural masculín portugueses, femenín portuguesas

  1. (Xentiliciu) Portugués (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular portugués ensin plural

  1. (Llingüística) Portugués, llingua portuguesa.

Axetivu[editar]

singular masculín portugués, femenín portuguesa; plural masculín portugueses, femenín portuguesas

  1. (Xentiliciu) Portugués, de Portugal.
  2. (Filoloxía) Portugués, de la llingua portuguesa.

Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies[editar]