portuguesa

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ poɾ.tuˈɣe.sa ]

Sustantivu[editar]

singular femenín portuguesa, masculín portugués; plural femenín y masculín portugueses

  1. (Xentiliciu) Habitante de Portugal.

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de portugués.

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
  • Cartafueyos normativos. Nomes de los países del mundu y de les sos capitales y xentilicios; Academia de la Llingua Asturiana, 2010, Uviéu; ISBN: 978-84-8168-500-8.


Aragonés[editar]

Pronunciación y silabación: [ poɾ.tuˈɣe.sa ]

Sustantivu[editar]

singular femenín portuguesa, masculín portugués; plural femenín portuguesas, masculín portugueses

  1. (Xentiliciu) Portuguesa (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de portugués.

Referencies[editar]

  • Aragonario. Diccionario castellano/aragonés; Proyecto LINGUATEC & Gobierno de Aragón. Páxina web.


Catalán[editar]

Pronunciación y silabación: catalán oriental [ puɾ.tuˈɣɛ.zə ]; catalán occidental [ poɾ.tuˈɣe.za ]

(rexistru)

Sustantivu[editar]

singular femenín portuguesa, masculín portuguès; plural femenín portugueses, masculín portuguesos

  1. (Xentiliciu) Portuguesa (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de portuguès ~ portugués.

Referencies[editar]

  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
  • Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.

Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ poɾ.tuˈɣe.sa ]

Sustantivu[editar]

singular femenín portuguesa, masculín portugués; plural femenín portuguesas, masculín portugueses

  1. (Xentiliciu) Portuguesa (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de portugués.

Referencies[editar]

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ poɾ.tuˈɣe.sa ]

Sustantivu[editar]

singular femenín portuguesa, masculín portugués; plural femenín portuguesas, masculín portugueses

  1. (Xentiliciu) Portuguesa (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de portugués.

Referencies[editar]


Occitanu[editar]

Pronunciación y silabación: [ puɾ.tyˈɣe.zo ]

Sustantivu[editar]

singular femenín portuguesa, masculín portugués; plural femenín portuguesas, masculín portugueses

  1. (Xentiliciu) Portuguesa (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de portugués.

Referencies[editar]


Portugués[editar]

Pronunciación y silabación: portugués européu [ puɾ.tuˈɣe.zɐ ]

Sustantivu[editar]

singular femenín portuguesa, masculín português; plural femenín portuguesas, masculín portugueses

  1. (Xentiliciu) Portuguesa (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de português.

Referencies[editar]