grec

De Wikcionariu
Mira tamién: grèc, Grec

Catalán[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈɡɾek ]

(rexistru)

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín grec, femenín grega ; plural masculín grecs, femenín gregues

  1. (Xentiliciu) Griegu (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular grec ensin plural

  1. (Llingüística) Griegu, llingua griega.

Axetivu[editar]

singular masculín grec, femenín grega; plural masculín grecs, femenín gregues

  1. (Xentiliciu) Griegu, de Grecia.
  2. (Filoloxía) Griegu, de la llingua griega.

Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
  • Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.

Francés[editar]

Pronunciación y silabación: [ ɡʁɛk ]

(rexistru)

Sustantivu[editar]

masculín singular grec ensin plural

  1. (Llingüística) Griegu, llingua griega.

Axetivu[editar]

singular masculín grec, femenín grecque; plural masculín grecs, femenín grecques

  1. (Xentiliciu) Griegu, de Grecia.

Pallabres rellacionaes