húngaro

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈuŋ.ɣa.ɾo ]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma neutra d'húngaru.


Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈuŋ.ga.ɾo ]

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín húngaro, femenín húngara; plural masculín húngaros, femenín húngaras

  1. (Xentiliciu) Húngaru (habitante).

Pallabres rellacionaes

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular húngaro ensin plural

  1. (Llingüística) Húngaru.

Axetivu[editar]

singular masculín húngaro, femenín húngara ; plural masculín húngaros, femenín húngaras

  1. (Xentiliciu) Húngaru, d'Hungría.
  2. (Filoloxía) Húngaru, de la llingua húngara.

Sinónimos


Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈuŋ.ga.ɾo ]

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín húngaro, femenín húngara; plural masculín húngaros, femenín húngaras

  1. (Xentiliciu) Húngaru (habitante).

Pallabres rellacionaes

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular húngaro ensin plural

  1. (Llingüística) Húngaru.

Sinónimos

Axetivu[editar]

singular masculín húngaro, femenín húngara; plural masculín húngaros, femenín húngaras

  1. (Xentiliciu) Húngaru, d'Hungría.
  2. (Filoloxía) Húngaru, de la llingua húngara.

Sinónimos


Portugués[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈũ.ɡɐ.ɾu ]

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín húngaro, femenín húngara; plural masculín húngaros, femenín húngaras

  1. (Xentiliciu) Húngaru (habitante).

Pallabres rellacionaes

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular húngaro ensin plural

  1. (Llingüística) Húngaru.

Sinónimos

Axetivu[editar]

singular masculín húngaro, femenín húngara; plural masculín húngaros, femenín húngaras

  1. (Xentiliciu) Húngaru, d'Hungría.
  2. (Filoloxía) Húngaru, de la llingua húngara.

Sinónimos