Saltar al conteníu

magiar

De Wikcionariu

Catalán

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • catalán oriental [ mə.ʒiˈa ]
  • catalán occidental [ ma.ʒiˈa ], valencianu [ ma.d͡ʒiˈaɾ ]

Sustantivu

[editar]

singular masculín y femenín magiar; plural masculín y femenín magiars

  1. (Xentiliciu) Maxar (pueblu antiguu).
  2. (Xentiliciu) Maxar, húngaru, húngara (habitante).

Sinónimos[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Axetivu

[editar]

singular masculín y femenín magiar; plural masculín y femenín magiars

  1. (Xentiliciu) Maxar, del pueblu maxar.
  2. (Xentiliciu) Maxar, húngaru, d'Hungría.

Sinónimos[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Referencies

[editar]
  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
  • Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.

Español

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ maˈxjaɾ ]

Sustantivu (1)

[editar]

singular masculín y femenín magiar; plural masculín y femenín magiares

  1. (Xentiliciu) Maxar (pueblu antiguu).
  2. (Xentiliciu) Maxar, húngaru, húngara (habitante).

Sinónimos[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Sustantivu (2)

[editar]

masculín singular magiar ensin plural

  1. (Llingüística) Maxar, húngaru, llingua húngara.

Sinónimos[editar]

Axetivu

[editar]

singular masculín y femenín magiar; plural masculín y femenín magiares

  1. (Xentiliciu) Maxar, del pueblu maxar.
  2. (Xentiliciu) Maxar, húngaru, d'Hungría.
  3. (Filoloxía) Maxar, húngaru, de la llingua húngara.

Sinónimos[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Referencies

[editar]
  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.

Occitanu

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ maˈd͡ʒjaɾ ]

Sustantivu (1)

[editar]

singular masculín magiar, femenín magiara; plural masculín magiars, femenín magiaras

  1. (Xentiliciu) Maxar (pueblu antiguu).
  2. (Xentiliciu) Maxar, húngaru (habitante).

Sinónimos[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Sustantivu (2)

[editar]

masculín singular magiar ensin plural

  1. (Llingüística) Maxar, húngaru, llingua húngara.

Sinónimos[editar]

Axetivu

[editar]

singular masculín magiar, femenín magiara; plural masculín magiars, femenín magiaras

  1. (Xentiliciu) Maxar, del pueblu maxar.
  2. (Xentiliciu) Maxar, húngaru, d'Hungría.
  3. (Filoloxía) Maxar, húngaru, de la llingua húngara.

Sinónimos[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Referencies

[editar]
  • Diccionari Ortografic, Gramatical e Morfologic de l'Occitan (segon los parlars lengadocians); Josiana Ubaud, Éditions Trabucaire, 2011. ISBN: 978-2-84974-125-2.

Portugués

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ mɐ.ʒiˈaɾ ]

Sustantivu (1)

[editar]

singular masculín y femenín magiar; plural masculín y femenín magiares

  1. (Xentiliciu) Maxar (pueblu antiguu).
  2. (Xentiliciu) Maxar, húngaru, húngara (habitante).

Sinónimos[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Sustantivu (2)

[editar]

masculín singular magiar ensin plural

  1. (Llingüística) Maxar, húngaru, llingua húngara.

Sinónimos[editar]

Axetivu

[editar]

singular masculín y femenín magiar; plural masculín y femenín magiares

  1. (Xentiliciu) Maxar, del pueblu maxar.
  2. (Xentiliciu) Maxar, húngaru, d'Hungría.
  3. (Filoloxía) Maxar, húngaru, de la llingua húngara.

Sinónimos[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Referencies

[editar]