hel·lena

Catalán

Pronunciación y silabación: catalán oriental [ əɫˈɫɛ.nə ], [ əˈɫɛ.nə ]; catalán occidental [ eɫˈɫe.na ], [ eˈɫe.na ]

Sustantivu

singular masculín hel·lena, femenín hel·lè ; plural masculín hel·lenes, femenín hel·lens

1. (Xentiliciu), (Historia) Helena (habitante de la Grecia antigua).
2. (Xentiliciu), figuradamente Helena, griega (habitante de la Grecia actual).

Pallabres rellacionaes

• hel·lènic, argiu

Forma d’axetivu

1. Forma femenina singular d'hel·lè.

Referencies

• Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.