hugonote

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

La Cruz hugonote, símbolu de la Ilesia Reformada Francesa y del calvinismu.

Pronunciación y silabación: [ u.ɣoˈno.te ]

Sustantivu[editar]

singular masculín y femenín hugonote ; plural masculín y femenín hugonotes

  1. (Cristianismu), (Historia) Protestante calvinista francés del sieglu XVI.

Pallabres rellacionaes

Traducciones y equivalencies[editar]

Axetivu[editar]

singular masculín, femenín y neutru hugonote ; plural masculín y femenín hugonotes

  1. (Cristianismu), (Historia) Relativo al protestantismu calvinista francés del sieglu XVI.

Pallabres rellacionaes

Traducciones y equivalencies[editar]


Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ u.ɣoˈno.te ]

Sustantivu[editar]

singular masculín hugonote, femenín hugonota~ hugonote; plural masculín hugonotes, femenín hugonotas~ hugonotes

  1. (Cristianismu) Hugonote.

Usu

  • Ye más común l'usu de la forma «hugonote» pal femenín, coincidiendo entóncenes col masculín: La cruz hugonote o La cruz hugonota.

Pallabres rellacionaes

Axetivu[editar]

singular masculín hugonote, femenín hugonota ~ hugonote; plural masculín hugonotes, femenín hugonotas ~ hugonotes

  1. (Cristianismu) Hugonote.

Usu

  • Ye más común l'usu de la forma «hugonote» pal femenín, coincidiendo entóncenes col masculín: La cruz hugonote o La cruz hugonota.

Pallabres rellacionaes


Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ u.ɣoˈnɔ.te ]; con "gheada" [ u.χoˈnɔ.te ], [ u.ħoˈnɔ.te ]

Sustantivu[editar]

singular masculín y femenín hugonote; plural masculín y femenín hugonotes

  1. (Cristianismu) Hugonote.

Pallabres rellacionaes

Axetivu[editar]

singular masculín y femenín hugonote; plural masculín y femenín hugonotes

  1. (Cristianismu) Hugonote.

Pallabres rellacionaes