francés
![]() |
Asturianu[editar]
Pronunciación y silabación: [ fɾa(ŋ)nˈθes ]
Nome común (1)[editar]
singular masculín francés, femenín francesa; plural masculín y femenín franceses
- (Xentiliciu) Habitante de Francia.
Pallabres rellacionaes
Traducciones[editar]
Nome común (2)[editar]
masculín singular francés ensin plural
- (Llingüística) Llingua románica que se fala en Francia y n'otros países.
Traducciones[editar]
|
|
Consulta na Wikipedia l'artículu tocante a «francés».
Axetivu[editar]
singular masculín francés, femenín francesa, neutru francés ~ franceso; plural masculín y femenín franceses
- (Xentiliciu) Relativo a Francia.
- (Filoloxía) Relativo a la llingua francesa.
Pallabres rellacionaes
Traducciones[editar]
Forma d'axetivu[editar]
- Forma neutra de francés.
Otres formes
Aragonés[editar]
Pronunciación y silabación: [ fɾanˈθes ]
Otres formes
- franzés → según les "Normas de Uesca" de 1987
Nome común (1)[editar]
singular masculín francés, femenín francesa; plural masculín franceses, femenín francesas
- (Xentiliciu) Francés (habitante).
Pallabres rellacionaes
Nome común (2)[editar]
masculín singular francés ensin plural
- (Llingüística) Francés, llingua francesa.
Axetivu[editar]
singular masculín francés, femenín francesa; plural masculín franceses, femenín francesas
- (Xentiliciu) Francés, de Francia.
- (Filoloxía) Francés, de la llingua francesa.
Pallabres rellacionaes
Español[editar]
Pronunciación y silabación: non seseante [ fɾanˈθes ]; seseante [ fɾanˈses ]
Nome común (1)[editar]
singular masculín francés, femenín francesa ; plural masculín franceses, femenín francesas
- (Xentiliciu) Francés (habitante).
Pallabres rellacionaes
Nome común (2)[editar]
masculín singular francés ensin plural
- (Llingüística) Francés, llingua francesa.
Axetivu[editar]
singular masculín francés, femenín francesa ; plural masculín franceses, femenín francesas
- (Xentiliciu) Francés, de Francia.
- (Filoloxía) Francés, de la llingua francesa.
Pallabres rellacionaes
Gallegu[editar]
Pronunciación y silabación: [ fɾanˈθes ]; seseante [ fɾanˈses ]
Nome común (1)[editar]
singular masculín francés, femenín francesa; plural masculín franceses, femenín francesas
- (Xentiliciu) Francés (habitante).
Pallabres rellacionaes
Nome común (2)[editar]
masculín singular francés ensin plural
- (Llingüística) Francés, llingua francesa.
Axetivu[editar]
singular masculín francés, femenín francesa; plural masculín franceses, femenín francesas
- (Xentiliciu) Francés, de Francia.
- (Filoloxía) Francés, de la llingua francesa.
Pallabres rellacionaes
Mirandés[editar]
Nome común (1)[editar]
singular masculín francés , femenín francesa; plural masculín franceses, femenín francesas
- (Xentiliciu) Francés (habitante).
Pallabres rellacionaes
Nome común (2)[editar]
masculín singular francés ensin plural
- (Llingüística) Francés, llingua francesa.
Axetivu[editar]
singular masculín francés, femenín francesa; plural masculín franceses, femenín francesas
- (Xentiliciu) Francés, de Francia.
- (Filoloxía) Francés, de la llingua francesa.
Pallabres rellacionaes
Occitanu[editar]
Pronunciación y silabación: [ fɾanˈses ]
Nome común (1)[editar]
singular masculín francés, femenín francesa; plural masculín franceses, femenín francesas
- (Xentiliciu) Francés (habitante).
Pallabres rellacionaes
Nome común (2)[editar]
masculín singular francés ensin plural
- (Llingüística) Francés, llingua francesa.
Axetivu[editar]
singular masculín francés, femenín francesa; plural masculín franceses, femenín francesas
- (Xentiliciu) Francés, de Francia.
- (Filoloxía) Francés, de la llingua francesa.
Pallabres rellacionaes
- Nomes comunes asturianos
- Nomes comunes xenéricos asturianos
- Xentiliciu (asturianu)
- Asturianu-Aragonés
- Asturianu-Catalán
- Asturianu-Español
- Asturianu-Francés
- Asturianu-Gallegu
- Asturianu-Inglés
- Asturianu-Italianu
- Asturianu-Mirandés
- Asturianu-Occitanu
- Asturianu-Portugués
- Asturianu-Rumanu
- Asturianu-Vascu
- Nomes comunes masculinos ensin plural asturianos
- Llingüística (asturianu)
- Asturianu-Afrikaans
- Asturianu-Alemán
- Asturianu-Bretón
- Asturianu-Checu
- Asturianu-Chinu mandarín
- Asturianu-Chinu tradicional
- Asturianu-Eslovacu
- Asturianu-Eslovenu
- Asturianu-Danés
- Asturianu-Finlandés
- Asturianu-Húngaru
- Asturianu-Interlingua
- Asturianu-Irlandés
- Asturianu-Islandés
- Asturianu-Neerlandés
- Asturianu-Noruegu
- Asturianu-Polacu
- Asturianu-Rusu
- Asturianu-Serbiu
- Asturianu-Sicilianu
- Asturianu-Suecu
- Asturianu-Turcu
- Asturianu-Xaponés
- Axetivos asturianos
- Axetivos xenéricos asturianos
- Filoloxía (asturianu)
- Formes d'axetivos asturianos
- Aragonés-Asturianu
- Nomes comunes aragoneses
- Nomes comunes xenéricos aragoneses
- Xentiliciu (aragonés)
- Nomes comunes masculinos ensin plural aragoneses
- Llingüística (aragonés)
- Axetivos aragoneses
- Axetivos xenéricos aragoneses
- Filoloxía (aragonés)
- Español-Asturianu
- Nomes comunes españoles
- Nomes comunes xenéricos españoles
- Xentiliciu (español)
- Nomes comunes masculinos singulares españoles
- Llingüística (español)
- Axetivos españoles
- Axetivos xenéricos españoles
- Filoloxía (español)
- Gallegu-Asturianu
- Nomes comunes gallegos
- Nomes comunes xenéricos gallegos
- Xentiliciu (gallegu)
- Nomes comunes masculinos ensin plural gallegos
- Llingüística (gallegu)
- Axetivos gallegos
- Axetivos xenéricos gallegos
- Filoloxía (gallegu)
- Mirandés-Asturianu
- Nomes comunes mirandeses
- Nomes comunes xenéricos mirandeses
- Xentiliciu (mirandés)
- Nomes comunes masculinos ensin plural mirandeses
- Llingüística (mirandés)
- Axetivos mirandeses
- Axetivos xenéricos mirandeses
- Filoloxía (mirandés)
- Occitanu-Asturianu
- Nomes comunes occitanos
- Nomes comunes xenéricos occitanos
- Xentiliciu (occitanu)
- Nomes comunes masculinos singulares occitanos
- Llingüística (occitanu)
- Axetivos occitanos
- Axetivos xenéricos occitanos
- Filoloxía (occitanu)