francés
![]() |
Asturianu
[editar]
Pronunciación
[editar]- [ fɾa(ŋ)nˈθes ]
«francés»
(rexistru)
Sustantivu (1)
[editar]singular masculín francés, femenín francesa; plural masculín y femenín franceses
- (Xentiliciu) Habitante de Francia.
Términos rellacionaos[editar]
Traducciones y equivalencies
[editar]
Sustantivu (2)
[editar]
masculín singular francés ensin plural
- (Llingüística) Llingua románica que se fala en Francia y n'otros países.
Abreviatura o sigla[editar]
Traducciones y equivalencies
[editar]
|
|
Consulta na Wikipedia l'artículu tocante a «francés».
Axetivu
[editar]singular masculín francés, femenín francesa, neutru francés ~ franceso; plural masculín y femenín franceses
- (Xentiliciu) Relativo a Francia.
- (Filoloxía) Relativo a la llingua francesa.
Términos rellacionaos[editar]
Traducciones y equivalencies
[editar]
Forma d’axetivu
[editar]- Forma neutra de francés.
Otres formes[editar]
Referencies
[editar]- Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
- Cartafueyos normativos. Nomes de los países del mundu y de les sos capitales y xentilicios; Academia de la Llingua Asturiana, 2010, Uviéu; ISBN: 978-84-8168-500-8.
Aragonés
[editar]
Pronunciación
[editar]- [ fɾanˈθes ]
Sustantivu (1)
[editar]singular masculín francés , femenín francesa; plural masculín franceses, femenín francesas
- (Xentiliciu) Francés (habitante).
Términos rellacionaos[editar]
Sustantivu (2)
[editar]masculín singular francés ensin plural
- (Llingüística) Francés, llingua francesa.
Axetivu
[editar]singular masculín francés , femenín francesa; plural masculín franceses, femenín francesas
- (Xentiliciu) Francés, de Francia.
- (Filoloxía) Francés, de la llingua francesa.
Términos rellacionaos[editar]
Referencies
[editar]- Aragonario. Diccionario castellano/aragonés; Proyecto LINGUATEC & Gobierno de Aragón. Páxina web.
- Diccionario aragonés-castellano-catalán. Estudio de Filología Aragonesa, Edacar nº 14, Edicions Dichitals de l'Academia de l'Aragonés, Zaragoza, 2024. ISSN 1988-8139. Ochobre de 2024. Consulta PDF on-line.
Catalán
[editar]
Pronunciación
[editar]- catalán occidental [ fɾanˈses ]
- catalán oriental [ fɾənˈsɛs ]
Sustantivu (1)
[editar]singular masculín francés, femenín francesa ; plural masculín francesos, femenín franceses
- (Xentiliciu) valencianu Francés (habitante).
Otres formes[editar]
Términos rellacionaos[editar]
Sustantivu (2)
[editar]masculín singular francés ensin plural
- (Llingüística) valencianu Francés, llingua francesa.
Otres formes[editar]
Axetivu
[editar]singular masculín francés, femenín francesa ; plural masculín francesos, femenín franceses
- (Xentiliciu) valencianu Francés, de Francia.
- (Filoloxía) valencianu Francés, de la llingua francesa.
Otres formes[editar]
Términos rellacionaos[editar]
Referencies
[editar]- Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.
Español
[editar]
Pronunciación
[editar]- non seseante [ fɾanˈθes ]; seseante [ fɾanˈses ]
Sustantivu (1)
[editar]singular masculín francés, femenín francesa; plural masculín franceses, femenín francesas
- (Xentiliciu) Francés (habitante).
Términos rellacionaos[editar]
Sustantivu (2)
[editar]masculín singular francés ensin plural
- (Llingüística) Francés, llingua francesa.
Axetivu
[editar]singular masculín francés, femenín francesa ; plural masculín franceses, femenín francesas
- (Xentiliciu) Francés, de Francia.
- (Filoloxía) Francés, de la llingua francesa.
Términos rellacionaos[editar]
Referencies
[editar]- Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.
- Ortografía de la lengua española; Real Academia Española & Asociación de Academias de la Lengua Española, 2010, ISBN: 978-84-670-3426-4.
Gallegu
[editar]
Pronunciación
[editar]- [ fɾanˈθes ]; seseante [ fɾanˈses ]
Sustantivu (1)
[editar]singular masculín francés, femenín francesa; plural masculín franceses, femenín francesas
- (Xentiliciu) Francés (habitante).
Términos rellacionaos[editar]
Sustantivu (2)
[editar]masculín singular francés ensin plural
- (Llingüística) Francés, llingua francesa.
Axetivu
[editar]singular masculín francés, femenín francesa; plural masculín franceses, femenín francesas
- (Xentiliciu) Francés, de Francia.
- (Filoloxía) Francés, de la llingua francesa.
Términos rellacionaos[editar]
Referencies
[editar]- Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line.
Mirandés
[editar]
Pronunciación
[editar]- [ fɾɐ̃ˈsɛs̺ ]
Sustantivu (1)
[editar]singular masculín francés , femenín francesa; plural masculín franceses, femenín francesas
- (Xentiliciu) Francés (habitante).
Términos rellacionaos[editar]
Sustantivu (2)
[editar]masculín singular francés ensin plural
- (Llingüística) Francés, llingua francesa.
Axetivu
[editar]singular masculín francés, femenín francesa; plural masculín franceses, femenín francesas
- (Xentiliciu) Francés, de Francia.
- (Filoloxía) Francés, de la llingua francesa.
Términos rellacionaos[editar]
Occitanu
[editar]
Pronunciación
[editar]- [ fɾanˈses ]
Sustantivu (1)
[editar]singular masculín francés, femenín francesa; plural masculín franceses, femenín francesas
- (Xentiliciu) Francés (habitante).
Términos rellacionaos[editar]
Sustantivu (2)
[editar]masculín singular francés ensin plural
- (Llingüística) Francés, llingua francesa.
Axetivu
[editar]singular masculín francés, femenín francesa; plural masculín franceses, femenín francesas
- (Xentiliciu) Francés, de Francia.
- (Filoloxía) Francés, de la llingua francesa.
Términos rellacionaos[editar]
Referencies
[editar]- Diccionari General de la Lenga Occitana; Academia Occitana, 2008-2023. Diccionariu on-line; PDF on-line.
- Pallabres asturianes con rexistru sonoru
- Sustantivos asturianos
- Sustantivos xenéricos asturianos
- Xentiliciu (asturianu)
- Sustantivos masculinos ensin plural asturianos
- Llingüística (asturianu)
- Asturianu-Chinu tradicional
- Axetivos asturianos
- Axetivos xenéricos asturianos
- Filoloxía (asturianu)
- Formes d'axetivos asturianos
- Sustantivos aragoneses
- Sustantivos xenéricos aragoneses
- Xentiliciu (aragonés)
- Sustantivos masculinos ensin plural aragoneses
- Llingüística (aragonés)
- Axetivos aragoneses
- Axetivos xenéricos aragoneses
- Filoloxía (aragonés)
- Pallabres catalanes con rexistru sonoru
- Sustantivos catalanes
- Sustantivos xenéricos catalanes
- Xentiliciu (catalán)
- Sustantivos masculinos ensin plural catalanes
- Llingüística (catalán)
- Axetivos catalanes
- Filoloxía (catalán)
- Sustantivos españoles
- Sustantivos xenéricos españoles
- Xentiliciu (español)
- Sustantivos masculinos singulares españoles
- Llingüística (español)
- Axetivos españoles
- Axetivos xenéricos españoles
- Filoloxía (español)
- Sustantivos gallegos
- Sustantivos xenéricos gallegos
- Xentiliciu (gallegu)
- Sustantivos masculinos ensin plural gallegos
- Llingüística (gallegu)
- Axetivos gallegos
- Axetivos xenéricos gallegos
- Filoloxía (gallegu)
- Sustantivos mirandeses
- Sustantivos xenéricos mirandeses
- Xentiliciu (mirandés)
- Sustantivos masculinos ensin plural mirandeses
- Llingüística (mirandés)
- Axetivos mirandeses
- Axetivos xenéricos mirandeses
- Filoloxía (mirandés)
- Sustantivos occitanos
- Sustantivos xenéricos occitanos
- Xentiliciu (occitanu)
- Sustantivos masculinos singulares occitanos
- Llingüística (occitanu)
- Axetivos occitanos
- Axetivos xenéricos occitanos
- Filoloxía (occitanu)