França
![]() |
Catalán[editar]
Pronunciación y silabación: catalán oriental [ ˈfɾan.sə ]; catalán occidental [ ˈfɾan.sa ]
«França» catalán occidental
(rexistru)
Nome propiu[editar]
singular femenín «França»
Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies[editar]
- Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line. OBSERVACIÓN: Dientro de la entrada de «francès».
- Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line. OBSERVACIÓN: Dientro de la entrada de «francés».
- «ésAdir», portal llingüísticu de la Corporación Catalana de Medios Audiovisuales; páxina web.
Occitanu[editar]
Pronunciación y silabación: [ ˈfɾan.so ]
Nome propiu[editar]
singular femenín «França»
Pallabres rellacionaes[editar]

Portugués[editar]
Pronunciación y silabación: [ ˈfɾɐ̃.sɐ ]
Nome propiu[editar]
singular femenín «França»
Pallabres rellacionaes[editar]

Categoríes:
- Catalán-Asturianu
- Pallabres catalanes con rexistru sonoru
- Nomes propios catalanes
- Nomes propios femeninos catalanes
- Topónimu (catalán)
- Occitanu-Asturianu
- Nomes propios occitanos
- Nomes propios femeninos occitanos
- Topónimu (occitanu)
- Portugués-Asturianu
- Nomes propios portugueses
- Nomes propios femeninos portugueses
- Topónimu (portugués)