Saltar al conteníu

França

De Wikcionariu
Mira tamién: franca

Catalán

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • catalán oriental [ ˈfɾan.sə ]
  • catalán occidental [ ˈfɾan.sa ]
(rexistru)

Nome propiu

[editar]

singular femenín «França»

  1. (Topónimu) Francia.

Términos rellacionaos[editar]

Referencies

[editar]
  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line. OBSERVACIÓN: Dientro de la entrada de «francès».
  • Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line. OBSERVACIÓN: Dientro de la entrada de «francés».
  • «ésAdir», portal llingüísticu de la Corporación Catalana de Medios Audiovisuales; páxina web.


Francoprovenzal

[editar]

Nome propiu

[editar]
  1. (Topónimu) Francia.

Otres formes[editar]


Occitanu

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ ˈfɾan.so ]

Nome propiu

[editar]

singular femenín «França»

  1. (Topónimu) Francia.

Términos rellacionaos[editar]

Referencies

[editar]
  • Diccionari General de la Lenga Occitana; Academia Occitana, 2008-2023. Diccionariu on-line; PDF on-line.
  • Diccionari Ortografic, Gramatical e Morfologic de l'Occitan (segon los parlars lengadocians); Josiana Ubaud, Éditions Trabucaire, 2011. ISBN: 978-2-84974-125-2.


Portugués

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • portugués européu [ ˈfɾɐ̃.sɐ ]

Nome propiu

[editar]

singular femenín «França»

  1. (Topónimu) Francia.

Términos rellacionaos[editar]

Referencies

[editar]