franceses

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ fɾa(ŋ)nˈθe.ses ]

Forma de sustantivu[editar]

  1. Forma plural de francés.
  2. Forma plural de francesa.

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma plural, masculina y femenina, de francés.


Aragonés[editar]

Pronunciación y silabación: [ fɾanˈθe.ses ]

Forma de sustantivu[editar]

  1. Forma masculina de francés.

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma masculina plural de francés.

Catalán[editar]

Pronunciación y silabación: catalán oriental [ fɾənˈsɛ.zəs ]; catalán occidental [ fɾanˈse.zes ]

Forma de sustantivu[editar]

  1. Forma plural de francès ~ francés.

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina plural de francès ~ francés.

Español[editar]

Pronunciación y silabación: non seseante [ fɾanˈθe.ses ]; seseante [ fɾanˈse.ses ]

Forma de sustantivu[editar]

  1. Forma plural de francés.

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma masculina plural de francés.


Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ fɾanˈθe.ses ]; seseante [ fɾanˈse.ses ]

Forma de sustantivu[editar]

  1. Forma masculina de francés.

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma masculina plural de francés.


Mirandés[editar]

Pronunciación y silabación: [ fɾɐ̃ˈsɛ.zɨs̺ ]

Forma de sustantivu[editar]

  1. Forma masculina de francés.

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma masculina plural de francés.

Occitanu[editar]

Pronunciación y silabación: [ fɾanˈse.ses ]

Forma de sustantivu[editar]

  1. Forma masculina de francés.

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma masculina plural de francés.


Portugués[editar]

Pronunciación y silabación: [ fɾɐ̃ˈse.zɨʃ ]

Forma de sustantivu[editar]

  1. Forma masculina de francês.

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma masculina plural de francês.