indio

De Wikcionariu
Mira tamién: índio

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈi(ŋ)n.djo ]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma neutra d'indiu.


Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈin.djo ]

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín indio, femenín india; plural masculín indios, femenín indias

  1. (Xentiliciu) Indiu (habitante d'India).

Pallabres rellacionaes

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular indio ensin plural

  1. (Química) Indiu (metal).

Axetivu[editar]

singular masculín indio, femenín india ; plural masculín indios, femenín indias

  1. (Xentiliciu) Indiu, d'India.

Pallabres rellacionaes

Referencies[editar]

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈin.djo ]

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín indio, femenín india; plural masculín indios, femenín indias

  1. (Xentiliciu) Indiu (habitante d'India).

Sinónimos

Pallabres rellacionaes

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular indio ensin plural

  1. (Química) Indiu (metal).

Axetivu[editar]

singular masculín indio, femenín india; plural masculín indios, femenín indias

  1. (Xentiliciu) Indiu, d'India.

Sinónimos

Pallabres rellacionaes

Referencies[editar]


Vascu[editar]

Sustantivu[editar]

  1. (Química) Indiu (metal).

Referencies[editar]

  • Elhuyar Hiztegia/Diccionario Elhuyar; Kultura eta Hizkuntza Politika Saila/Departamento de Cultura y Política Lingüística, Eusko Jaurlaritza/Gobierno Vasco Páxina web.