koroa
Vascu
[editar]
Pronunciación y silabación: [ ko.ɾo.a ]
Sustantivu
[editar]
inanimáu - nominativu koroa, definíu singular koroa, definíu plural /ergativu singular koroak
Pallabres rellacionaes
Declinación
declinación de koroa
| indefiníu | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| absolutivu | koroa | koroa | koroak |
| ergativu | koroak | koroak | koroek |
| xenitivu | koroaren | koroaren | koroen |
| dativu | koroari | koroari | koroei |
| comitativu | koroarekin | koroarekin | koroekin |
| benefactivu | koroarentzat | koroarentzat | koroentzat |
| causativu | koroarengatik | koroarengatik | koroengatik |
| instrumental | koroaz | koroaz | koroez |
| inesivu | koroatan | koroan | koroetan |
| locativu | koroatako | koroako | koroetako |
| adlativu | koroatara | koroara | koroetara |
| terminativu | koroataraino | koroaraino | koroetaraino |
| directivu | koroatarantz | koroarantz | koroetarantz |
| alverbial | koroatarako | koroarako | koroetarako |
| ablativu | koroatatik | koroatik | koroetatik |
| partitivu | koroarik | ||
| prolativu | koroatzat |