llavianeta

Asturianu

Asitiamientu del conceyu Llaviana n'Asturies.

Pronunciación y silabación: [ ʎa.βjaˈne.ta ]
Etimoloxía: De Llaviana + sufixu -etu.

Sustantivu

singular femenín llavianeta, masculín llavianetu ; plural femenín llavianetes, masculín llavianetos → términu non incluyíu nel DALLA

1. (Xentiliciu) Habitante del conceyu de Llaviana.

Sinónimos

• llavianesa

Pallabres rellacionaes

• corcia, toliviana; Llv

Forma d’axetivu

1. Forma femenina singular de llavianetu.

Referencies

• Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.