llavianetu

Asturianu

Asitiamientu del conceyu Llaviana n'Asturies.

Pronunciación y silabación: [ ʎa.βjaˈne.tu ]
Etimoloxía: De Llaviana + sufixu -etu.

Sustantivu

singular masculín llavianetu, femenín llavianeta; plural masculín llavianetos, femenín llavianetes → términu non incluyíu nel DALLA

1. (Xentiliciu) Habitante del conceyu de Llaviana.

Sinónimos

• llavianés

Pallabres rellacionaes

• corciu, tolivianu; Llv

Axetivu

singular masculín llavianetu, femenín llavianeta, neutru llavianeto; plural masculín llavianetos, femenín llavianetes → términu non incluyíu nel DALLA

1. (Xentiliciu) Relativo al conceyu de Llaviana.

Sinónimos

• llavianés

Pallabres rellacionaes

• corciu, tolivianu; Llv

Referencies

• Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.