llavianés
Asturianu[editar]
Pronunciación y silabación: [ ʎa.βjaˈnes ]
Etimoloxía: De Llaviana + sufixu -és.
Sustantivu[editar]
singular masculín llavianés, femenín llavianesa; plural masculín y femenín llavianeses → términu non incluyíu nel DALLA
- (Xentiliciu) Habitante del conceyu de Llaviana.
Sinónimos[editar]
Pallabres rellacionaes[editar]
Axetivu[editar]
singular masculín llavianés, femenín llavianesa, neutru llavianés ~ llavianeso; plural masculín y femenín llavianeses → términu non incluyíu nel DALLA
- (Xentiliciu) Relativo al conceyu de Llaviana.
Sinónimos[editar]
Pallabres rellacionaes[editar]
Forma d’axetivu[editar]
- Forma neutra de llavianés.
Otres formes[editar]
Referencies[editar]
- Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.
- Diccionariu Temáticu Asturianu; Ramón d'Andrés, Alborá Llibros Ediciones, 1991, Xixón; ISBN: 84-87562-06-X.