llengua
Asturianu[editar]
Pronunciación y silabación: [ ˈʎeŋ.ɣwa ]
Etimoloxía[editar]
- Del llatín lingua, de mesmu significáu.
Sustantivu[editar]
femenín singular llengua; plural llengües
- (Anatomía) Órganu muscular carnosu y móvil, asitiáu nel interior de la boca, que pertime percibir el sentíu del gustu y d'articular dellos soníos.
- (Llingüística) Sistema de comunicación que consiste en facer usu de soníos y/o xestos pa espresar pensamientos y sentimientos.
- (Llingüística) Sistema de comunicación oral y natural propiu a una determinada comunidá humana.
Otres formes[editar]
Sinónimos[editar]
Traducciones y equivalencies[editar]
«llengua»: pa toles aceiciones → ver traducciones na entrada llingua
|
Consulta na Wikipedia l'artículu tocante a «llengua».
Referencies[editar]
- Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
- Diccionariu Etimolóxicu de la Llingua Asturiana; Xosé Lluis García Arias, Universidá d'Uviéu & Academia de la Llingua Asturiana, 2017-2021, Uviéu; ISBN: 978-84-17445-18-8.
Catalán[editar]
Pronunciación y silabación: catalán oriental [ ˈʎɛŋ.gwə ]; catalán occidental [ ˈʎɛŋ.gwa ]
«llengua» catalán oriental (rexistru)
Etimoloxía[editar]
- Del llatín lingua, de mesmu significáu.
Sustantivu[editar]
femenín singular llengua; plural llengües
Sinónimos[editar]
- [2] idioma
Referencies[editar]
- Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
- Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.
Categoríes:
- Pallabres asturianes d'orixe llatín
- Sustantivos asturianos
- Sustantivos femeninos asturianos
- Anatomía (asturianu)
- Llingüística (asturianu)
- Catalán-Asturianu
- Pallabres catalanes con rexistru sonoru
- Pallabres catalanes d'orixe llatín
- Sustantivos catalanes
- Sustantivos femeninos catalanes
- Anatomía (catalán)
- Llingüística (catalán)